Have a Nice Day, to szósty album studyjny duetu Roxette wydany 22 lutego 1999 r. w Europie, po długiej, pięcioletniej przerwie. Nagrywany był przez 18 miesięcy w studiach w Szwecji i Hiszpanii.

Dystrybucja w USA została pominięta, gdyż w tamtym czasie zespół nie miał podpisanego kontraktu płytowego w Stanach Zjednoczonych.
W Europie wydano cztery single promujące, natomiast poza Europą jedynie Wish I Could Fly. Europejskie wydania singli zawierały niepublikowane wcześniej utwory zespołu jak również nowe nagrania.

Per Gessle i Marie Fredriksson demo utworów nagrywali oddzielnie.
Wraz z mężem, Mikaelem Bolyos’em, Marie nagrała liczne dema do albumu w swoim domowym studio w Djursholm. Podobnie jak te stworzone przez Pera w Halmstad, nagrania Marie zawierały skomplikowany poziom produkcji, wykorzystując instrumenty na żywo, takie jak fortepian, bębny, organy elektroniczne, instrumenty smyczkowe i dęte.

Na tej płycie rola Marie jest bardziej znacząca niż na jakimkolwiek innym albumie Roxette. Marie śpiewa w całości wszystkie utwory z wyjątkiem czterech, była również bardziej zaangażowana w komponowanie muzyki. Album zawiera pierwszą piosenkę, do której tekst i muzykę stworzyła wyłącznie Marie – Waiting for the Rain.
Od tamtej pory kilka jej nagrań demo zostało oficjalnie wydanych: utwór Myth pojawił się jako bonus w reedycji Have a Nice Day z 2009 roku, New World zostało zamieszczone w The RoxBox /Roxette 86-06,a All I Ever Wanted znalazło się wśród bonusów przy wznowieniu ich następnego albumu Room Service (2001).

Przed wydaniem albumu duet podpisał nowy lukratywny kontrakt z ich długoletnią wytwórnią EMI. Na mocy tej nowej umowy Marie i Per, poprzez nowo utworzoną pod-wytwórnię Roxette Recordings, uzyskali pełną kontrolę nad prawami autorskimi wszystkich swoich wcześniej wydanych piosenek- zarówno z ich solowej twórczości, jak i z twórczości w Roxette.

W porównaniu z poprzednimi wydawnictwami Have a Nice Day zawiera piosenki w większości taneczne i elektroniczne. Utwór It Will Take a Long Long Time został użyty w filmie Uciekająca panna młoda z 1999 roku, choć nie został wydany na ścieżce dźwiękowej.

Album zyskał dużą popularność; osiągnął 2,2 mln sprzedanych egzemplarzy a piosenki Wish I Could Fly i Stars stały się dużymi przebojami. Sukces płyty pozwolił duetowi zdobyć nagrodę dla najlepiej sprzedającego się skandynawskiego artysty na World Music Awards 2000. Na Uroczystej Gali Nagród, zespół wykonał utwór Wish I Could Fly.

O piosenkach

Crush on You

Duet Pera i Marie. On „śpiewa” zwrotki, a Marie refren.  Piosenka ma super muzyczny wstęp z przygrywką, która się potem jeszcze powtarza.
Co do tekstu, to jest dziwny Traktuję to jako swoiste poczucie humoru Pera, bo co chciał przekazać w tych prawie rapowanych zwrotkach, to nie mam pojęcia, ale może to ważne, gdy śpiewa, że: mój pies jest aligatorem  lub miałem zdechłe muchy w szkockiej z lodem
Chociaż kto wie, może to wszystko o czym on śpiewa, wynika właśnie z tego zakochania czy podkochiwania się? Może na tyle stracił rozum przez to zakochanie, że bredzi

Marie przekazuje więcej w dwu-wersowym refrenie niż Per w całej piosence:

I got a crush got a crush on you
Got a crush got a crush on you

i nie chodzi tutaj tylko o treść, ale o sposób jej przekazania. Marie wierzę, co do Pera… w sumie, brzmi tak dziwnie, jak te słowa, które napisał, więc nich mu będzie

I’m zombie in the moonlight
I’m sleepin’ when it’s daylight
I really should be alright
But I’m feelin’ kinda uptight
I’m messin’ with a neighbour
Who killed my amp and Fender
He looked to sweet and tender
It’s hard to tell his gender
Got coffee on the paper
My dog’s an alligator
I want you now and later

Lubię tę piosenkę, nawet mimo tych dziwnych zwrotek.

Wish I Could Fly

Pierwszy  singiel, wydany 1 lutego 1999 roku.

Była to najczęściej odtwarzana piosenka w europejskim radiu w 1999 roku, a także ostatni hit na liście przebojów w Wielkiej Brytanii.

Piosenkę znałam wcześniej, ale była raczej na dole stawki, jeśli chodzi o single Roxette. Nie wiem z czego to wynikało, bo jest to bardzo ładny utwór. Dość spokojny, ale jednak w refrenie dzieje się już konkretniej. Tekstowo na szczęście ta piosenka nie jest podobna do poprzedniej

Wokalnie oczywiście wszystko jest świetnie, bowiem jest to solówka Marie. Zwrotki śpiewane są delikatniejszym głosem, wpasowane do klimatu i muzyki utworu – bo to piosenka o nocnym przebudzeniu się i tym, co dzieje się tej nocy. Dopiero w refrenie jest mocniej, jakby już nastąpiło całkowite przebudzenie. Bardzo mocny głos Marie w tym refrenie.

Teledysk kręcono w mieszkaniu w Sztokholmie. Na tej samej ulicy, kilka domów dalej od tego apartamentu mieszkał Per, gdy przebywał w Sztokholmie. W klipie pojawia się głównie Marie, która budzi się w środku nocy i idzie do kuchni, by napić się mleka. Per pojawia się przy oknie trzymając rocznego Gabriela.

I wish I could fly
Out in the blue
Over this town
Following you
I’d fly over rooftops
The great boulevards
To try to find out
Who you really are
Who you really are

Nie wiem tak naprawdę jak należy rozumieć ten tekst. Chyba każdy indywidualnie sobie to interpretuje. Ja to widzę tak, że ta przebudzona nocą kobieta, pragnie jakiejś wolności. Relacja, którą miała zniewoliła ją, śniła więc o tym, że lata, jest wolna i kiedy się przebudziła, zaczęła myśleć nad tym związkiem. Doszła do wniosku, że nie zna swojego partnera i że tkwiła w punkcie, w którym już nie chce być. Chce się uwolnić, dowiedzieć kim naprawdę jest jej partner i zacząć w końcu żyć po swojemu. Tak to widzę 😉

You Can’t Put Your Arms Around What’s Already Gone

Pierwsze solo Pera na płycie. Refren jest całkiem fajny, bardzo mi przypomina w pierwszych słowach inną piosenkę, mianowicie You can’t always get what you want (piosenka Rolling Stones, ale ja kojarzę wykonanie Hugh Laurie).

But you left me alone
You can’t put your arms around what’s already gone
Watch you sink like a stone
You can’t put your arms around what’s already gone

Jak to piosenki Pera (nie wszystkie), ta jest daleko w moich ulubionych. Facet ma kilka zdecydowanie lepszych solówek, ale ta nie należy do utworów, które bym przewijała, jeśli się pojawi na liście.

Waiting for the Rain

Pierwsza piosenka, którą Marie stworzyła w całości dla Roxette – zarówno muzykę, jak i słowa.

Uwielbiam ❤️️ Znakiem rozpoznawczym kompozycji Marie są klawisze. Bardzo lubię te w tej piosence, oddają klimat tego deszczu, na który czeka Marie. Do tego tamburyn bardzo dobrze słyszalny. Ogólnie to bogata kompozycja w różnorodne instrumenty.

Głosowo świetnie, nie trzeba się rozpisywać, bo to w końcu Marie. Sama sobie napisała, więc jest to utwór totalnie w jej klimacie. Dodatkowo różne barwy w jej głosie się pojawiają – odnoszę wrażenie, że dużo łatwiej jej śpiewać tekst, który sama sobie napisała. Czuje go w pełni i dzięki temu jest w stanie jeszcze lepiej przekazać emocje, chociaż z tym Marie nie miała nigdy problemu, nawet z tekstami Pera.

The way we danced
I’ll always miss
I’ll never forget
The way we kissed
The time stood still
The time was flying
I wonder why
I’m not dying

Piękna kompozycja i tekst. Prosty, a przez to tak przejmujący. Zawsze mam jakieś ciarki, jak Marie śpiewa I wonder why I’m not dying. Tym bardziej w tej sytuacji, kiedy już jej nie ma…

Anyone

Drugi singiel. Pierwotnie miał być pierwszym singlem promującym płytę jednak zdecydowano, że będzie nim Wish I Could Fly. Do utworu został stworzony teledysk w reżyserii Jonasa Akerlunda. Został on zakazany w niektórych stacjach telewizyjnych ze względu na sceny w których Marie próbuje popełnić samobójstwo topiąc się w morzu.

Przecudowna piosenka. Ta muzyka na początku grana samymi klawiszami, a potem całe przygrywające instrumentarium i Marie wchodząca ze swoim przejmującym głosem. Do tego wszystkiego świetny tekst Pera. Nie wiem jak on to robił, ale potrafił pisać fenomenalne teksty, a równocześnie tworzyć jakieś dziwadła

Piękny, smutny tekst o miłości, która się skończyła. Były cudowne chwile, po których nie zostało nic, oprócz wspomnień, żalu i bólu. Bólu tak dojmującego, że wszystko wokół traci jakikolwiek sens, a jedyną drogą, by od niego uciec, wydaje się być śmierć…

Anyone who ever kissed in the rain
Knows the whole meaning
Anyone who ever stood in the light
Needs no explaining
But everything more or less appears so meaningless
Blue and cold
Walking alone through the afternoon traffic
I miss you so

Anyone who felt like I do
Anyone who wasn’t ready to fall
Anyone who loved like I do
Knows it never really happens at all
It’s over when it’s over
What can I do about it
Now that it’s over

Everything more or less is looking so meaningless
And fades to grey
Lying awake in an ocean of teardrops
I float away

Uwielbiam tu głos Marie. Od początku do końca. Tak głęboki, ale nie tylko w barwie. Wiedziała, co chce przekazać. Wiedziała, jak to zrobić, żeby szarpnąć jakieś struny w sercu czy duszy słuchacza ❤️️

Nie wiem, co tak szokowało niektóre stacje w teledysku do tej piosenki. Pełno klipów z półnagimi babami nie szokuje, a pokazanie bólu po stracie miłości już tak. Nie rozumiem. Owszem, można rozumieć cały przekaz, że Marie na końcu próbuje się utopić, ale to nie jest wcale kontrowersyjne. Nie rzuca się z okna, nie podcina żył. Po prostu – wchodzi do wody. Przesłanie jest jasne, no ale bez przesady. Mną wstrząsnęło, ale tylko dlatego, że pierwszy raz oglądałam ten teledysk, jak Marie już nie żyła. Pokazanie ujęć z nią na noszach, w karetce, zmartwionego Pera obok – wywołało u mnie dreszcz, ale właśnie dlatego, że nie było jej już na tym świecie. Klip w porównaniu do wydarzeń z prawdziwego życia, wcale nie był szokujący… Życie jak zwykle okazuje się być bardziej brutalne, nieprzewidywalne i szokujące niż jakiekolwiek scenariusze.

It Will Take a Long Long Time

Piosenka z gitarą akustyczną, więc to już plus! Marie sama na wokalu – wielki plus!

Utwór został użyty w filmie Uciekająca panna młoda. Gery Marshall (reżyser Pretty Woman) chciał w swoim kolejnym filmie piosenkę Roxette i padło właśnie na tę. 

Got to get goin’ goin’ ahead
It will take a long, long time, yea yea
Got to go ahead and deal with my life
It has taken such a long time this time

Inganakee leo yo
Inganakee Leo

Świetne są te dwa wersy na końcu, które prawdopodobnie zupełnie nic nie znaczą, ale super wpasowują się w piosenkę. Bardzo lubię, jak Marie wyśpiewuje te słowa. Raz Per mówił, że nic nie znaczą, raz że są jakąś mantrą. Znalazłam tylko, że w języku zulu te słowa znaczą musisz być dziś bardzo ostrożny, ale nie wiem na ile można ufać takim translatorom.

Lubię tę piosenkę. Marie mogę słuchać zawsze, a jeśli jeszcze do jej głosu dodać przyjemną melodię, to jest naprawdę super. Jej głos jest tu tak delikatny, czysty i wielobarwny. Operuje nim w zależności od tego, co ma do przekazania w piosence.

7Twenty7

Tutaj ciut energiczniej, bo oto kolejne solo Pera (Marie ma w niej udział, śpiewa kilka wersów). Nie lubię zbytnio tej piosenki. Może inaczej – odrzucałam ją, bo śpiewał Per, ale przyzwyczaiłam się już. Chociaż i tak średnia jest w moim przekonaniu. Niby muzycznie dzieje się wiele, bo słychać tu elektronikę i gitary, ale ani kompozycją ani tekstem nie zachwyca mnie ta piosenka na tyle, by jej słuchać. Raczej jej nie przewijam, jeśli puszczam całą płytę, ale sama z siebie nie sięgam po ten kawałek.

7twenty7 is close to the sky
It carries the world
Between hello and goodbye
Like the Monday we met
That disappeared in a breath
Like the Sunday she left
Forever smellin’ of death

Wolę Pera lirycznego, w balladach, gdzie śpiewa delikatnie, najlepiej w duecie z Marie. Ewentualnie w tych jego energicznych hitach. Tu jest energicznie, ale nie na hit

I Was So Lucky

Piosenka, którą Per napisał dla swojego syna Gabriela. Jak sam przyznaje, jest dla niego szczególna. Demo śpiewał Per, ale nie mógł znieść swojego wykonania. Na płycie więc piosenkę zaśpiewała Marie.
Piękny utwór ❤️️ Per pisał to z myślą o synu i w demo słychać oczywiście te emocje w jego wykonaniu. Marie fenomenalnie wykonała tę piosenkę. Delikatnie, z wyczuciem. Tym bardziej, że był to ważny utwór dla jej przyjaciela. Sądzę, że Marie mogła się również identyfikować z tym tekstem, sama bowiem miała dwoje małych dzieci.

Piękny saksofon sopranowy autorstwa niesamowitego Jonasa Knutssona – opowiadał Per.
O tak, saksofon robi niezły nastrój tej piosence.

It’s no secret I’ve been waiting
But I didn’t expect this
Nothing will remain
Nothing stays the same
After you came

It’s no secret I’ve been starving
I never felt anything for years
I sat up all night
Just to watch your smile
When you’re sleeping

I was so lucky you came by
And turned a different corner
I could’ve been somewhere else
You could’ve passed by, could’ve passed by

Bardzo ją lubię. Szczera piosenka o rodzicielskim uczuciu. Naprawdę dobry tekst Pera i emocjonalne wykonanie Marie. Podziwiam, że Per oddał jej piosenkę, która była dla niego  tak ważna. Ale czy ktoś mógł lepiej niż ona przekazać uczucia Pera?

Stars

Piosenka znalazła się w pierwszej dwudziestce na listach przebojów w Europie i była najlepiej sprzedającym się singlem na niemieckiej liście singli.

Jedna z kilku piosenek, które poznałam wcześniej (poza najbardziej znanymi singlami).

Niby banalny kawałek i taki trochę durnowaty, ale ja go polubiłam od początku. Bardzo podoba mi się śpiewający chór dziecięcy.

Polecam obejrzeć teledysk – nie wiem co brał reżyser, ale momentami jest śmiesznie Końcówka mnie trochę wzrusza. Marie odgrywa w teledysku kobietę, która swoją determinacją i uporem zdobyła ukochanego, założyli rodzinę, doczekali się dwójki dzieci. Lubię te sceny przy stole: najpierw młodzi małżonkowie, potem z jednym małym dzieckiem, następnie ujęcie na szczęśliwą rodzinę z dwójką dzieci. Potem pokazani są znów we dwoje przy stole, jako starsi ludzie – dzieci wyfrunęły z gniazda, a oni pod rękę odchodzą razem. Szkoda, że ten scenariusz nie ziścił się całkowicie dla Marie w prawdziwym życiu. Mogła żyć u boku męża jeszcze długie lata…

You keep on walking on the other side
Other side, other side
You keep on walking on the other side
Other side, other side

Wherever you go, I’m going with you
Shouldn’t you know I’m bound to follow?
Whatever you say, whatever you do
I give you a clue, I’m gonna follow

And the stars will show
Where the waters flow
Where the gardens grow
That’s where I’ll meet you

Why don’t you let me let me come along?

W zasadzie jakby tak się wczytać i wsłuchać, to wcale nie jest banalne. Jest prawdziwe.

Salvation

Czwarty i ostatni singiel z płyty.

Bardzo lubię tę piosenkę. Tekst naprawdę dobry, kompozycja spokojna. Podobają mi się klawisze i gitary w tle. Solówka Marie, chociaż Per ma tam pod koniec kilka wersów. Jej głos w tej piosence – po prostu cudowny. Niesie się jakoś tak z tą spokojną muzyką. Słychać różne barwy w jej głosie, w zależności od przekazu w tekście. Mogę jej słuchać i słuchać. Jak ktoś ma talent i umie z niego korzystać, to potem słuchacze mają co podziwiać ❤️️

I can barely remember my past
Everything seems to disappear so fast
But I recall being jealous and alone
Gazing at the dreams going by

I started my life when you knocked on the door
Found something inside I didn’t dare to ignore
Now I do believe in flowers on the moon
I’ll swim beside the golden tide

You crashed by the gate
Captured my fate
Salvation
My eyes couldn’t see
I hardly breathed
I was diving so deep
Salvation

Teledysk jest dziwny To znaczy niektóre elementy. Głównie występują w nim Marie i Per – są w jakimś domu, na tarasie, plaży. Zwykle siedzą oddaleni od siebie. Per ciągle przechodzi przez jakieś drzwi. Ich motyw przewija się przez cały klip. Na końcu on idzie z jednej strony, Marie z drugiej i śpiewając słowa don’t pass me by oboje mijają się w obrotowych drzwiach, nie widząc siebie. Wymowne i można sobie interpretować na swój sposób.
To, co dla mnie niejasne w teledysku, to kilka ujęć Marie i Pera na jakimś targu. Jak trzymają warzywa/owoce, albo ryby. Per śmiał się, że reżyser był głodny, stąd te sceny z jedzeniem

Pay the Price

Dość energetyczny duet Marie i Pera. Nie jest to piosenka, którą lubię jakoś szczególnie, słucham najczęściej, jak całą płytę włączam. Dla samego głosu Marie w tej piosence, będę częściej słuchać.
Bo dla jej wykonania warto. Ich duety zawsze lubiłam, ale tu Per nie jest ani delikatny, ani tego głębokiego głosu nie ma. Śpiewa, bo śpiewa, jak to on, ale razem z Marie brzmi dobrze.

I try to keep your name
And still get rid of your face
I hate to be by myself
All locked away in this place
You turn me inside out
You turn me outside in
Around and upside down
A rollercoaster within

Pay the price of love
When he calls for you
You’ve got to
Pay the price of love
When he calls for you

Cooper

Solówka Pera. Jak usłyszałam ją pierwszy raz to nie byłam szczególnie zachwycona, chociaż podobała mi się muzyka. Teraz jest to jeden z moich ulubionych utworów śpiewanych przez Pera. Uwielbiam. Muzyka bardzo klimatyczna, jest w niej coś mrocznego, niepokojącego. Klimatem bardzo kojarzy mi się z piosenką Nicka Cave’a i Kylie Minogue – Where the Wild Roses Grow.

Serio, jak Perowi się chce, to potrafi. Albo jak sobie dobrze dopasuje melodię i tonację. Podobnie jak w Call of the Wild tutaj też ma ten głęboki niski głos. A już refren, w którym dołącza Marie – super! Tak mrocznie, klimatycznie. Ten refren uwielbiam:

And there’s a sound from the telephone
When can I say she’s coming home?
Leave me the number you’re dialing from
And may I ask who’s calling?
May I ask who’s calling?

Glosy Pera i Marie brzmią rewelacyjnie razem. Zawsze pasowały do siebie, a tutaj to już zrobili coś niesamowitego. Tak nastrojowo. Cudownie ❤️️

Zwykle słucham jej kilka razy pod rząd, jak już wciągam na listę. Taki ma klimat, że nie da się odsłuchać raz i przejść dalej.

Staringat the Ground

Ulubiona piosenka Clarence’a (producenta) z całej płyty. Per też ją bardzo lubi: Świetny wokal Marie. Jak zawsze – opowiadał.
Też ją lubię. Nieskomplikowany, ale dobry tekst. Wykonanie, jak zawsze u Marie, na najwyższym poziomie. Trochę Pera tam też słychać. Piosenka krótka, ale raczej się jej nie zapomina. Piękne brzmienie gitary akustycznej. Później pojawia się również harmonijka ustna.

I’m staring at the ground
I’m bloodless, thrown away from the sun
What’s lost cannot be found
I can’t return your tears
If I ever live to be a thousand years

I’m staring at the ground
I never wished you a broken heart
Coincidence put you down
He won’t withdraw those tears
If you ever lived to be a thousand years

What do I have to say to make you stay?
What do I have to do to make you happy?

Beautiful Things

Kompozycja Marie. Prawdopodobnie Per również napisał muzykę do tej piosenki, ale ostatecznie wybrali kompozycję Marie, ponieważ stylem lepiej pasowała do całego albumu, tak opowiadał Per. Dodał też: To naprawdę ładne, Marie napisała cudowną muzykę do moich słów.

Piękna. Piękna. Już pierwsze dźwięki tych smyczków (chyba dobrze słyszę) powodują ciarki ❤️️
Tak delikatne, a do tego włącza się głos Marie. Ten jedyny w swoim brzmieniu. Przepełniony emocjami. Bólem.

Kocham tekst Pera, kocham kompozycję Marie i jej wykonanie. Tutaj nic nie jest przypadkowe. Tekst niby prosty, ale jakże prawdziwy. Muzycznie bardzo mi się podoba, ja uwielbiam instrumenty smyczkowe. Nadają jakiegoś podniosłego nastroju. Budują cały klimat piosenki. W połączeniu z głosem Marie, całość daje fantastyczny efekt.
Lubię sporo piosenek z tej płyty, ale to zdecydowanie jest mój numer jeden.

Beautiful things
Are comin’ my way
Beautiful things
I want them to stay
But after a while
My beautiful things
Don’t seem beautiful at all

Terrible things
Like when you wake up
And all of your dreams
Seem to crack up
Like things you have done
Like breakin’ my heart
For you it don’t seem
Terrible at all

Is there someone I can talk to?
Someone on the line?
Does anybody want to hear
What’s on my mind?

Czytając same te słowa, słyszę głos Marie i towarzyszącą jej muzykę… ❤️️

Bonusy z  reedycji z 2009 roku

Mam płytę bez bonusów, ale postanowiłam coś o nich napisać. Dwie pierwsze piosenki znam z The RoxBox.

It Hurts         

Piosenka, którą Per zawsze lubił i dziwił się, że nie opublikowali jej na żadnej płycie. Jak sam podsumował – za mało czasu, za dużo piosenek. Dobrze, że udało się umieścić ją na reedycji i w boxie.

Przyjemna solówka Marie, tekst autorstwa Pera. Smutny, ale dobry tekst. Całą robotę tej piosence robi wykonanie Marie, no i tekst Pera. Co do muzyki, to najbardziej podoba mi się w refrenie, chociaż właściwie to tam głos Marie nadaje rytm. Cała piosenka w warstwie muzycznej płynie dość spokojnie i podobnie w zwrotkach i refrenie, a właśnie Marie głosem prezentuje paletę barw i wprowadza różnorodność. Pięknie i czysto brzmi.

Can you tell me where it leads
when it’s neverending?
Can you tell me where to go
when no one’s home?

And I know, you know
It hurts
It hurts to be alone
You’re all, on your own
On a one-way train going down

Can you tell me what to say
when there’s no one listening?
Can you show me what to do
when all is done?

Myth

Piosenka, która istnieje tylko w wersji demo. Słowa Pera, muzyka Marie. Sądzę, że było to w czasie, kiedy Marie prosiła go o teksty, Per dał jej kilka, a ona pisała do nich muzykę. W demo grają muzycy Marie, z którym koncertowała solo, a nie muzycy grający z Roxette, dlatego, że nagrywała to demo u siebie w domowym studio w Djursholm.

Lubię tę piosenkę. Ewidentnie słychać, że za muzykę odpowiada Marie. Jak ktoś zna jej solową twórczość, od razu skojarzy, ponieważ klimatem bardzo pasuje do niej. Bardziej niż do Roxette, ale Per lubił tę piosenkę i kompozycję Marie, dlatego zamieścili demo na reedycji.

You were born with one-story mind
In one-story town with Mondays, Mondays all the time.
But you never slipped, no baby you held tight
Your peppermint teeth flashed in the night
You always made the wrong words sound all right, yea

I love your myth
I love what they say about you, yea
I love all the things, all the things that you do
The talk of town, the stories of you, yea
Cream tangerine, baby I love your myth

I’ve got this urge comin’ on strong oh I want to take you home
I’ve got to, I’ve got to take you home

Makin’ Love to You 

Tej piosenki nie mam na żadnej z płyt, ale parę razy ją słyszałam. Ballada napisana na płytę, ale nie zmieściła się już, więc dopiero w reedycji została dodana.

Spokojna, wolna i delikatna kompozycja z dość prostym tekstem. Do tego subtelne i delikatne wykonanie Marie. W tle pobrzmiewa gitara, słychać też Pera. Pod koniec śpiewa kilka wersów sam. Fajna do takiego wyciszenia, pobujania się.

If there was a night to say
Something to cherish on a rainy day
If I close my eyes I go blind
I’m in the middle of a rush, rush

Makin’ love to you
Is all I ever wanted to do

Am I leaving world behind?
I laugh at all the things I’ve done for you
If there was a dream to say
I’m in the middle of a rush, rush

Makin’ love to you
Is all I ever wanted to do

Patrząc całościowo na tę płytę, to jest to udany album. Ogromną zaletą jest to, że Marie znów stanowi główny wokal, Pera jest mniej, co wychodzi im tylko na plus.