Room Service. Siódmy album Roxette.

Room Service, to siódmy album studyjny szwedzkiego duetu Roxette wydany 2 kwietnia 2001 r. Został wydany tylko w Europie, w wielu jej krajach zajął wysokie pozycje. Planowano wydać krążek w Stanach Zjednoczonych, jednak nie doszło do tego ponieważ wytwórnia Edel Records America miesiąc wcześniej, ogłosiła upadłość w związku z problemami finansowymi.

Marie Fredriksson nie była całkowicie zaangażowana w nagrywanie albumu, ograniczając się jedynie do dwóch utworów Little Girl i Every Day.

Płytę promowały trzy single z czego największy sukces odniosła piosenka The Centre of the Heart, zostając trzecim  numerem 1 zespołu w rodzimym kraju – Szwecji. W Europie również stała się hitem.
Real Sugar zajął najniższe pozycję list przebojów w Niemczech i Szwajcarii, z kolei Milk and Toast and Honey jako jedyny z albumu wydany w Wielkiej Brytanii, zajął najwyższą pozycję od czasów You Don’t Understand Me w Szwecji i Szwajcarii.

Mimo mieszanych recenzji nakład płyty wyniósł 1,5 mln sztuk. Krążek był hitem wydawniczym w Europie i był jednym z najlepiej sprzedających się albumów roku w kilku krajach, lecz w Wielkiej Brytanii przeszedł bez echa, zajmując 120 pozycję.

Zdjęcie przedstawiające okładkę płyty zostało zrobione w kalifornijskim motelu Madonna Inn, gdzie kręcono klip do The Centre of the Heart.

Album był promowany trasą koncertową Room Service Tour 2001, podczas której odbyło się 26 koncertów. Room Service World Tour była pierwszą trasą koncertową Roxette od ponad sześciu lat. Poprzednia płyta nie była promowana żadną trasą koncertową, gdyż Per Gessle podjął decyzję, aby pisać i nagrywać demo do kolejnego albumu zespołu. Koncerty planowane w Południowej Afryce zostały odwołane po atakach z 11 września.

O piosenkach

Real Sugar

Drugi singiel. Piosenka, którą znałam, jak większość singli. Nie wiem co mogę o niej napisać, bo jest to utwór raczej mi obojętny. Znałam, bo gdzieś tam w mediach się zetknęłam, w ucho wpadał, bo w końcu jest to dość energetyczne i nośne, ale mnie nie przekonuje do końca. Pioseneczka do odsłuchania, pewnie na koncercie bawiłabym się przy niej dobrze. Ale nic po jej odsłuchaniu nie zostaje na dłużej. Energiczne hity mieli lepsze. Rzadko słucham sama z siebie tej piosenki.

Right at the front door I recognised the perfume
The scent was perfect in the dusk by the moon
There must be many ways to ask her to my room
Why didn’t I dare?
Well every hour I try to get somethin’ done
Out on the weekend when I’m just havin’ some fun
I’m windin’ up with none, just zeroes, no 1’s , just space with no air

– I get: „Bye-bye baby-baby bye baby-baby bye-bye…”

Real sugar, I don’t wonna climb the walls
Real sugar, that’s what I want or none at all
Real sugar, sweet as a sweet can be
Real sugar, that’s what I want and what I need
That’s what I need

• 

• 

• 

• 

• 

The Centre of the Heart

Pierwszy singiel promujący płytę.

Teledysk wyreżyserował Jonas Åkerlund. Nakręcony został w trzy dni w The Madonna Inn w Kalifornii, jest najdroższym teledyskiem Roxette, przekraczającym budżet Spending My Time. Piosenka została wysłana do radia 19 lutego 2001 r., a singiel ukazał się miesiąc później. Spędził cztery tygodnie na pierwszym miejscu w Szwecji, co czyni go trzecim singlem numer jeden w ojczystym kraju duetu.

W przypadku tego singla jest znacznie lepiej niż w poprzednim. Bardziej mi się podoba ta piosenka, może też wynika to z tego, że Marie więcej śpiewa i ogólnie więcej się w niej dzieje muzycznie i wokalnie. Jest rytmicznie, smyczki znów słyszę, ale mogę się mylić (i zapewne się mylę), bo Per lubił bawić się elektronicznymi brzmieniami i może tu też taki zabieg zastosował. W każdym razie piosenkę lubię. Testowo też nie jest źle.

Nie wiem czemu ten teledysk był tak drogi, bo nic specjalnego w nim nie ma. Zamknęli Marie i Pera w jakimś pomieszczeniu i zmieniali kolory światła. Nie lubię tego klipu, to czerwone oświetlenie mnie drażni

You wear them so well, those innocent eyes
You’re putting on a wonderful disguise
I want you so bad, I’m pushing my luck
It feels like beeing hit by a truck
This is no place special, don’t know why I came
If someone has a minute, won’t you explain?

What am I gonna do when I get a little excited
a little in vain? Tell me
What am I gonna say when I find the center of my heart
is the suburb to the brain?

• 

• 

• 

• 

• 

Milk and Toast and Honey

Trzeci singiel. Do trzech razy sztuka i w końcu singiel bez elektronicznych wypełniaczy. Piękna ballada, śpiewana przez Marie delikatnie brzmiącym głosem. Piękny tekst, piękne wykonanie i kompozycja. Klawisze tutaj dowodzą.

Do tego również nakręcono teledysk, który bardzo lubię. Cudowne widoki na morze, dużo zieleni i w tym wszystkim krzątająca się po domu Marie. Per również pojawia się na chwilę, by zasiąść do pianina.

True love might fall from the sky
You never know what to find but didn’t he blow my mind this time
Didn’t he blow my mind?

(Here he comes)
To bring a little lovin’, honey
To take away the pain inside
Is everything that matters to me
Is everything I want from life

Oh lay a little lovin’, honey
To feel you’re gettin’ close to me
Is everything that matters to me
Is everywhere I wanna be

Bardzo ją lubię. Wprowadza w spokojny nastrój, zarówno melodią i wykonaniem, jak i obrazkami w teledysku. Widoki mieli tam przepiękne. No i ten słynny płaszcz Marie, w którym pojawiła się na Sylwestrze w Polsce w 2010 roku. Nie rozumiałam później tej dyskusji, że jak mogła założyć 10-letni płaszcz. Mogła. To był strój sceniczny, a nie codzienny. Nie nosiła go na spacery z rodziną.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Jefferson

Piosenka skrytykowana za pierwsze wersy tekstu. Uznane zostały za jedne z gorszych wersów zaczynających piosenkę.

Piosenkę lubię, a wersy jak wersy. Typowy Per, tylko on wie, co pisał
Podobno jest to utwór, jaki Per napisałby, obudzony w środku nocy, gdyby kazano mu coś stworzyć. Pasuje, bo to taka w jego stylu piosenka. Melodia dość chwytliwa. Tekstu lepiej nie rozgryzać za bardzo. Napisał sobie i zaśpiewał, a mnie się dość przyjemnie tego słucha.

Jefferson was always out of luck
I remember when we both grew up
Jefferson got hit by a westbound truck
I guess that didn’t make him look like a million bucks
That night when Sally really stole the show
And every boy was captured diggin’ for gold
Poor old Jefferson was left in the snow

I’m gonna pray for Jefferson
Pray for Jefferson’s soul
I’m gonna pray for Jefferson
Pray for Jefferson’s soul

Little Girl

Jedyna na tej płycie piosenka stworzona przez Marie (nie licząc bonusa). I tekst i muzyka. I jest to najlepszy kawałek na całym albumie ❤️️
Piękna, prosta kompozycja. Cudowny tekst i przepiękne, emocjonalne wykonanie. W studyjnym też słychać emocje, ale na koncercie to było coś, gdy Marie grała tylko na klawiszach. Nie dość, że słyszało się, jak przeżywa piosenkę, to można było to również obserwować na jej twarzy. I to właśnie są piosenki, które się zapamiętuje. Piosenki, które są osobiste lub ważne dla artysty, uderzają w słuchacza. Bo jak ktoś dotyka prawdy i śpiewa o sobie, to po prostu się w to wierzy.

Once upon a time there was a little girl
Once she was mine
In my heart the only one
I wonder where you are
I know you’re somewhere in me
I can see your smile when I close my eyes

Oh, little girl
Where did you go, little girl
I miss you so
I remember when she was mine

Once upon a time there was a little voice
Singing loud and clear
In my heart the only one
Once upon a times there was so many dreams
Once they were mine

Where did you go, little girl
I miss you so
I remember when she was mine

Przepiękny tekst o dorastaniu. Wiele czytałam komentarzy, o czym Marie może śpiewać. Pisali, że o utraconym dziecku, ja skłaniałam się, że może o siostrze, ale odrzuciłam tę myśl, ponieważ o starszej siostrze nie śpiewałaby little girl.
Ta tytułowa mała dziewczynka z piosenki, która odeszła, to Marie. Marie-dziewczynka. A śpiewa o niej Marie-kobieta, która tęskni za tym uśmiechniętym i beztroskim dzieckiem, które było jej częścią. Dzieckiem, które miało swoje marzenia i plany, ale musiało dorosnąć, chociaż wciąż jest i zawsze będzie częścią dorosłej Marie.

Kocham ten ostatni wers refrenu, gdy Marie śpiewa Pamiętam, kiedy była moja. Jest w jej głosie tyle emocji, gdy to wyśpiewuje, że ja mam gęsią skórkę. A niekiedy i łzy w oczach, gdy wsłuchuję się naprawdę uważnie.

Where did you go, little girl?
I miss you so, Marie…

Looking for Jane

Duet Marie i Pera, choć Marie tu na szczęście jest więcej. Bardzo fajny kawałek. Muzycznie bardzo mi się podoba. Zwrotki śpiewa Marie, w refrenie dołącza Per. Całkiem energetyczna i ma w sobie coś interesującego. Nie wiem jakiej Jane szukają, ale piosenka jest bardzo przyjemna, głównie za sprawą muzyki i oczywiście głosu Marie.

Where did she go?
Where did she go from here?
The last time I saw her
she made all the clouds disappear
She said, with a smile,
yea, the weather’s alright
She left her coat at home that night

Where do I begin today?
Where do colours never fade?
In the sunshine, in the rain
it’s quite the same
It’s never gonna change
I’ll be looking for Jane

Bringing Me Down to My Knees

Zaczyna się gitarową przygrywką. Równie przyjemna piosenka, co poprzednia. Melodyjna i delikatna, śpiewana przez Marie. Ja dla brzmienia jej głosu mogę słuchać cokolwiek Ta piosenka, choć nieczęsto gości na mojej liście, bardzo mi się podoba. Lubię głos Marie z tamtego okresu.

Been thinking about you
Without even trying
I’ve done it
There’s something about you
I can’t put my finger on it

Monday was fine
and I was on a high
Oh you thrilled me
I should be alright
but Friday I died when you killed me

You’re bringing me down to my knees, oh oh
Love me forever or baby
just let it go, oh oh
I’m begging you please to ease
allow your feelings to show; oh oh
You’re bringing me down to my knees ‚cos I love you so

Make My Head Go Pop

Zwrot ‘Make My Head Go Pop’ pochodzi z wywiadu z Frankiem Black’iem z The Pixies. Brzmiało to tak, jakby wyszło z moich ust, nie sądzisz?- tak Per tłumaczył skąd wziął się tytuł.

Piosenka dość szybka, muzyka energiczna. Kawałek w stylu Pera, ale Marie również się tam udziela wokalnie. Więcej Marie bym dała i częściej gościłoby to na mojej liście. Tylko dla jej głosu zapewne, bo oprócz energii w tej piosence za wiele nie ma. Może się sprawdzić w samochodzie, czy ogólnie jako tło w podróży, sprzątaniu – szybciej pójdzie robota

I don’t know much about you, but I pretty sure I wanna be with you
I haven’t got a clue what is wrong, what is right, what is left to do
I read a magazine
I watch a TV-screen
I dive into a dream only to find me in love with you

I wish you’ll never stop to make my head go pop
You make my head go pop pop pop pop pop pop every time you’re around

Try (Just a Little Bit Harder)

Solówka Marie. Śpiewa i sama sobie chórek robi w refrenie. Bardzo lubię jej głos w zwrotkach, taki głęboki. Tekst jest dobry. Ma przekaz, żeby próbować i nie poddawać się, jeżeli w życiu coś nam nie wychodzi. Czasem wystarczy tylko odrobina wysiłku.

I left and wrote down this song cos my life looked so shatterd
I thank the Lord I’m still strong like before
I picked myself up from the floor and tried

I tried just a little bit harder, oh yea
If someone wants you to bleed and it feels like your’re dying
Don’t make the moves you don’t need, don’t cry, just say ba-ba-bye-bye and try, try

Try just a little bit harder, you’ll survive
Try just a little bit harder, go ahead and try

Mondays and rainy days were in my pocket
I don’t want to send them on to you
Bring them home to you

Fool

To był singiel w mojej głowie, przez pięć minut… – tak o piosence wypowiadał się Per.

Kolejna solówka Marie, ale i do Pera by pasowała. Tempo całkiem szybkie, refren nośny i wpadający w ucho, więc nie dziwię się, że Perowi chodziła po głowie myśl, żeby tę piosenkę dać na singiel. Nadawałaby się, ale Per nigdy nie był dobry w typowaniu singli

I was alone
I told my mouth to shut up cos I was talking to myself
like I always do when I’m stuck
Well, I was crying
You could be crying too
I was screaming throungh the window, I keep missing you
And the tears came down from the sky
And the rain feel hard on my eyes

Now you know what I look like, I’m feeling like a fool
I lose on my own, I’m going back to school
And I will pray, Hallelujah, you’ll be breaking every rule
and come back to stay, I’m feeling like a fool

It Takes You No Time to Get Here

Bardzo przyjemna piosenka w wykonaniu Pera. W tle pobrzmiewa też Marie w refrenach, ale główny wokal należy do niego. Bardzo fajny tekst i delikatne wykonanie. Takiego Pera lubię. Subtelnego, romantycznego, delikatnego. Jak do tego dodać w tle głos Marie, to brzmi świetnie. Warto zatrzymać się przy tych słowach. Zwolnić na chwilę, odejść od obowiązków, zrobić coś dla siebie. Rozejrzeć się wokół, cieszyć słońcem, naturą. Wolniej żyć.

Why don’t you take the rest of the day off
You do deserve a break
Follow that road, it ain’t long
Just cross that silver lake
Yea, pass the pond, the off-white fence
When you see the mailbox to the left you’ve made it all right,
No way to go wrong
All you do is blow that horn

It takes you no time to get here
Just drive out of town today
It takes you no time to get here and when
You’ve arrived you might as well stay
You might as well stay

My World, My Love, My Life

Moja druga ulubiona piosenka z płyty ❤️️

Zawsze bardzo uważaliśmy, aby wybrać naprawdę dobry utwór na zakończenie każdego albumu. To jest finał Room Service. Ja lubię! To Per o piosence.

I prawdę powiedział, bo to po Little girl najlepsza piosenka na płycie, więc udało się z tym zakończeniem albumu. Piękne brzmienie gitary (Jonas Isacsson) i te klawisze!

Uwielbiam ten duet, chociaż właściwie Marie tu więcej, ale znowu zrobili to, co lubię. Te swoje dialogi piosenką – gdy Per pyta, a Marie odpowiada.

Per: Do you want to talk about it?
Marie: I dont know.
Per: Do you want to say some words?
Marie: Oh, I can’t let go…

I’m talking ’bout my world, my love, my life
Everytime I try to close my eyes
You just entered my mind
and you lay yourself down beside me… oh why…

Bonusy

Entering Your Heart

Per o piosence: Świetny wokal Miss Effe! I świetna gitara Jonasa. Zawsze mi się podobała. Wypadła z albumu Room Service.

Z piosenki wycięto drugą zwrotkę i taka jest na płycie, ale dostępna jest też pełna wersja. Znalazłam tę dłuższą wersję.

Jest to solówka Marie, dość spokojna i wolna. Wyraźny rytm wybija perkusja, ale przy refrenie słychać już gitarę. Głosowo bardzo mi się podoba, lubię delikatność w głosie Marie i te przeciągania wyrazów, a tu sporo tego. Jakby ktoś chciał się pobudzić, to nie będzie dobra piosenka, ale na zrelaksowanie się lub cieszenie głosem wokalistki – super wybór.

I came in crawling
with an absent-minded smile
I had so many things untied that summer night
when I decided it was worth another try

Entering your heart.. ohh yeah

The clock turned seven
it was cold and damp outside
but sort of strange considering
it was July
But it helped convincing me I had, I had to to try

Entering your heart…

Close your eyes
don’t say a word
all your thoughts must go unheard
and I…
have failed so many times…
entering your mind…
entering your mind…

The Weight of the World

Zaczyna się piękną klawiszową przygrywką, później już jest gitara akustyczna. Naprawdę bardzo ładna ballada. Duet Marie i Pera.

Tak Per mówił o utworze: Jedna z moich ulubionych ballad Roxette. Nagrana w Atlantis Studio w Sztokholmie w 2000 roku do albumu Room Service, jeśli dobrze pamiętam. Nie znalazła się na płycie, mieliśmy kilka akustycznych piosenek. Jednak ostatecznie została wydana na albumie The Ballad Hits oraz w nieco zaktualizowanej wersji na płycie Traveling.

Jest to bardzo krótka piosenka, ale przyjemna. Per zaczyna, i jak to w takich balladach, brzmi naprawdę dobrze. Jakieś emocje w nim drzemały i czasem je przekazywał w takich piosenkach. Następnie już śpiewa Marie, a tutaj tradycyjnie w jej głosie słychać wiele barw. Czasem uderza mocniej głosem, czasem delikatniej.Mimo, że tu ich głosy się nie spotykają, to nie jest to wadą.

Ta piosenka nie jest rozmową, dialogiem.  Mam wrażenie, że każde z nich jest w innym miejscu i przeżywa. Niby mówią do siebie, a jednak są sami. Nie ma odbiorcy tych słów, które wypowiadają. Może nie potrafią powiedzieć sobie wprost, tego co im leży na sercu. Prościej wyrazić słowa, gdy obok nie ma tej drugiej osoby. Gdyby kręcono teledysk, to mógłby wyglądać tak, że owa para z piosenki pisze do siebie listy. Takie mam wyobrażenie słuchając tej piosenki.

Per:
Sunday morning
I’m still hiding in bed
Listening to the rhythm of the rain above my head
and all that I have said
I sure saved a lot for you

But what could I do?
If I’d been talking to the wall
it wouldn’t make any difference to you
That’s the art of being you

I think I carry the weight of the world
sometimes you lose
the weight of the world
sometimes you cry

Marie:
I kiss your smile
I wish you’d stay the night
I put my arms around your golden head
And turn out the light

Oh I love to watch your eyes
when I make love to you
wait little world
sometimes you Lose

The weight of the world
sometimes you cry
sometimes you cry

Bla Bla Bla Bla Bla (You Broke My Heart)

Gitara na początku. I Per na wokalu. Ale Per jakiego bardzo lubię. W ładnej balladzie. Takiej, co to może nie śpiewa najpiękniej, ale do której jego głos pasuje. Takiej, w której jest delikatny i emocjonalny. Jedynie ten refren z bla bla bla mógł pominąć, dać jakieś inne słowa, bo szkoda tak ładnej piosenki na to blablanie

Szkoda, że nie zrobili z tego duetu. Kompozycja jest piękna: gitara, fortepian, smyczki. Na duet tak nastrojowe. Brakło tu tylko głosu Marie do pełni szczęścia.

Bardzo mi coś przypomina ta piosenka, w pewnych momentach mam jakieś skojarzenie, ale nie mogę sobie przypomnieć. Może rzeczywiście jest tak, jak Per mówił, że jakieś podobieństwo do Oasis.

You promised me it would last forever,
You said there’s no way it could die.
Everything you ever told me,
Was a bunch of lies.

Hey, I’m on the back of the outside,
You know that’s not where I belong,
Every truth, everything I believed in
Has turned out wrong.

It’s all bla bla bla bla bla,
You broke my heart so many times…
A lot of bla bla bla bla bla,
You broke my heart…

Every Day

Świetna kompozycja Marie. Ten tekst leżał przez wiele lat. I prawdopodobnie słyszeliście moje własne demo … Interpretacja Marie jest zdecydowanie najlepsza! Napisała do moich słów niesamowitą muzykę – opowiadał Per.

Przesłuchałam wersję Pera, żeby nie było. I tak, miał rację, że kompozycja Marie jest niesamowita. Zrobiła z tego piękną i nastrojową balladę. Fortepian, który kocham, jest tu głównym instrumentem.

Głos jedyny w swoim rodzaju ❤️ W zwrotkach ten głęboki, który u niej uwielbiam. Pełen emocji. W  refrenie z kolei delikatny. Bardzo sprawnie nim tutaj operowała, akcentując mocniej, tam gdzie trzeba, a potem przechodząc do takiego subtelniejszego, lekkiego.

Every day I see him coming
every day he walks on by
life used to be so plain and simple
before he came into my life

Every night I keep on dreaming
every night I take him home
we always go to bed together
I always wake up all alone

Oh it’s strange, so strange
what he’s doing to me
Oh it’s strange so strange
did this ever happen to you
the way it has happened to me
the way it just happened to me

Every day outside my window
always minutes close to eight
I wish he stayed a little longer
but his bus is never late

Every night we’re dancing slowly
I play the music he adores
like Sinatra then we’re talking
all important things for sure

Przepiękna ballada, szkoda, że zabrakło miejsca na płycie. Z powodzeniem można było coś wymienić, by to cudo się znalazło na podstawowej wersji albumu.

All I Ever Wanted

Piosenka skomponowana i napisana przez Marie. Pierwsze demo pochodzi z kwietnia 1997 r., potem piosenkę ponownie nagrano w czerwcu 2004 r. przy pracy nad anglojęzyczną solową płytą Marie pod tytułem The Change, na której jednak się nie znalazła.

Bardzo nastrojowa, spokojna i wolna piosenka. Taka typowa dla Marie i tego co prezentowała na solowych płytach. Tekst ma bardzo ładny. Jest to wyznanie kobiety do mężczyzny, którego kocha, ale który odchodzi. Był dla niej wszystkim, czego kiedykolwiek pragnęła, ale niestety, wydarzyło się coś, co spowodowało, że musieli się pożegnać. 

Głos nieziemski, no ale to akurat nic odkrywczego. Najlepiej się słucha tego kawałka w słuchawkach na uszach i w skupieniu. Żeby poczuć wszystko to, co Marie chciała przekazać.

Bye bye, bye bye, bye bye
You stand in the hallway
Waiting for nothing
No crying no more
I look down on my shoes and feel like a fool
Please, please hold my hand

You’re all I ever wanted
Like an angel you came
Across the sky
You really I ever wanted

And now you’re telling me goodbye, bye bye
What do you want
A broken heart
And all my sorrow
We can change the way
I just want your love to stay
No lying no lying no more

Stupid (wersja Roxette)

Piosenka z solowej płyty Pera The World According to Gessle. Poprzednia to była typowa Marie, tu jest typowy Per. Dość żwawo, dużo gitary, ale mnie jakoś bardzo nie porywa. Głos tutaj nie jest najgorszy, Per sobie radzi dobrze, jeśli się nie mylę to i Marie w tle słychać. Piosenka rytmiczna, więc się wkręcić może, ale sama nie wiem. Można bez tej piosenki żyć

Everything you do you do so right
The clothes you buy are awfully nice
You wear your image bullet-proof
Your stocks are always thru the roof

You make me feel so stupid
Make me feel stupid

And you grew up made in the sun
They all loved you from day 1
You always remembered everyone’s name
You always won the guessin’ games
Ooh yeah

Sesja do płyty:

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Zdjęcia z występów:

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

•